stecken

stecken ['ʃtɛkən]

1. vt

1) (hinein\stecken) sokmak (in -e); (investieren) yatırmak (in -e);

jdn ins Loch \stecken birini deliğe tıkmak

2) (auf\stecken) geçirmek (auf/an -e); (fest\stecken, anstecken) takmak (an -e); (mit Nadeln) tutturmak (an -e);

etw in Brand \stecken bir şeyi kundaklamak, bir şeyi ateşe vermek, bir şeyi tutuşturmak;

jdm etw \stecken (fam) birine bir şey sokuşturmak, birinin eline bir şey tutuşturmak

3) koymak (in -e);

etw in Tasche \stecken bir şeyi cebine koymak

2. <steckt, steckte, o geh stak gesteckt> vi

1) (sich befinden) bulunmak (in -de), olmak (in -de);

ich stecke mitten in der Arbeit şu anda işim var;

tief in Schulden \stecken gırtlağına kadar borca batmış olmak;

du musst zeigen, was in dir steckt sende ne yetenekler olduğunu göstermelisin;

wo steckt er? (fam) (Person) nerede kaldı?;

der Schlüssel steckt im Schloss anahtar kilitte takılıdır;

mit jdm unter einer Decke \stecken (fig) o (fam) biriyle danışık dövüşlü olmak

2) (festsitzen) takılıp kalmak, sıkışıp kalmak